- ay-ulduzlu
- прил.1. с ожерельем, с рисунками луны и звёзд (о женских украшениях)2. носящая ожерелье (о женщине)
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
ulduzlu — sif. Ulduzlarla örtülü, ulduzlarla dolu, çoxlu ulduz olan. Ulduzlu göy. – Sərin və ulduzlu bir gecə idi. A. Ş.. Ulduzlu ayaz gecə Muğanın üstünü almışdı. M. İ.. // Üstündə ulduzaoxşar şəkil, ya naxışları, bəzəkləri olan. Ulduzlu dəsmal. Ulduzlu… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ay-ulduzlu — sif. 1. Üzərində ay ulduz şəkli təsvir olunmuş. Ay ulduzlu bayraq. 2. Döşündə, boynunda ay ulduz şəklində bəzəyi olan; ay ulduz taxılmış. Ay ulduzlu sinəbənd … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
aylı-ulduzlu — sif. Ay çıxmış, işıqlı və ulduzlu. Aylı ulduzlu bir gecə idi. M. Hüs … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bədəxtər — f. «pis ulduzlu» m. talesiz, bədbəxt … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
mükövkəb — ə. 1) ulduzlu (səma); 2) ulduz şəklinə salınmış, ulduz şəklində düzəldilmiş … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
pürkəvakib — f. və ə. ulduzla dolu, çoxlu ulduz olan; ulduzlu (göy haqqında) … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
səidəxtər — ə. və f. «bəxtiyar ulduzlu» m. xoşbəxt … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ətləs — ə. 1) atlas; 2) qədim astronomiyada: sabit ulduzlu göyün üstündə olub, bütün başqa göyləri ehtiva edən tamamilə ulduzsuz göy … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
alınmaz — sif. Alınması, ələ keçirilməsi mümkün olmayan; yenilməz. Alınmaz qala. // Məc. mənada. Dağlarda laləm sənsən; Alınmaz qalam sənsən; Kimim yox, kimsənəm yox; Bir şirin balam sənsən. (Bayatı). Sənin ulduzlu alnında müzəffər, şanlı bir ordu; Bütün… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fəza — is. <ər.> 1. Kainatda sonsuz boşluq; göy, asiman. Ulduzlu fəza dəniz üzərinə çevrilmiş bir süzgəcə bənzəyirdi. M. S. O.. 2. məc. Yüksəklik, ənginlik. Yenə də insanın xəyal şahpəri; Gəzir fəzaları, göy dənizləri. S. V.. Qüdrətim olsaydı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gümüşü — sif. Ağ bozaçalar parlaq rəngdə olan, rəngi gümüş rəngində olan, gümüş kimi parıldayan. <Nuriyyə:> . . Gümüşü toran içindən bir motosiklin çıxdığını gördüm. İ. Ə.. Buludların parçalandığı oyuqdan ulduzlu fəzaya doğru bir pəncərə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti